Hizla sanki bir sonsuzlugun icine daliyorum,
Simsiyah ve karanlik...
Birseyler var etrafimda biliyorum,
ama eriyip kayboluyorlar karanligin icinde.
Birden bir isik sonsuzlugun sonu,
Karanligin ilk aydinligi oluyor.
Sonra birbiri ardina isiklar doguyor karanliktan.
Bu isiklar hayal degil, gercek somut kanitlar hayatin devam ettigini gosteren,
Bunlar umut isiklari...
Burcak-1995
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder