Maviyim

Maviyim ben.
Denizin ruhuna, gokyuzunun tenine sahibim.
Deniz ruhum cosar kucuk bir firtinada...
Her firtina denizimin sinirlarini genisletirken,
Kalbimi yavas yavas mavi bir tasa donusturur.
Iste sen benim firtanalarimsin.

Gokyuzu tenimi goremezsin cevrende,
Sarar seni farketmezsin.

Yesilsin sen.
Benim gunesten olan oglum gibi...
Benden daha sicaksin ama,
Benim kadar seffaf degilsin.
Sen benim gizemli ormanlarimsin.
Seni kesfetmek icin;
Denizimin cosmasini, gokyuzumun kararmasini goze almaliyim.
Ama su kucuk mavi kalbim korkuyor,
Mavisini kaybetmekten korkuyor...

Yesilsin sen.
Ormanin ruhuna, gunesin tenine sahipsin.
Sicaksin uzaktan.
Ama sana yaklastikca, kavrulacak gokyuzumdeki tum kuslarim.
Gozlerimden mavi damlalar akacak.
Keske o kucuk damlalar birlesip,
Senin orman ruhunda buyuk bir nehir olsa,
Denizimin bir parcasi,
Mavi gokyuzumle maviye donusen bir nehir.
Keske sen benim icin bu kadar tehlikeli olmasan...

Burcak-25.11.1998
Universitede yazmistim bu siiri. Annemler tasinirlarken eski defterlerimi bulmuslar, orada rastladim... Hep hatirlamaya calisiyordum tamamini, sonunda buldum...