Annemle 10 dakika sohbet etmeniz onun, ete kemige burunmus bir Polyanna oldugunu anlamaniza yeter. Annem tam bir siyah kusak optimisttir. Iyimserligi her sene artis gosterir ve o kadar kucuk seylerle mutlu olurki inanamazsiniz. Yeni birsey aldiginda yada ona birsey hediye edildiginde, kucukken bayramda bize alinan kiyafetlere sevindigimiz kadar sevinir. Sevincini saklamaz havalara ziplar ve annemi bildim bileli hergununu boyle coskuyla yasar. Onun bu coskusu, kotu gecirdiginiz gunde bile sizi mutlu etmeye yeter.Annem icin dostlari ailesi kadar onemlidir. Onlar icin yapmayacagi hicbir sey yoktur. Zaten en buyuk hayalkirikliklarini karsiliksiz sevdigi arkadaslari yuzunden yasar. Cok uzuldugu zamanlar olur ama yine iyimserligiyle bardagin hep dolu tarafini gormeyi basarir. Ben ilkokula giderken, komsumuzun kizinin ertesi gun dogum gunu oldugunu duyup bir gecede ona kazak ordugunu hatirliyorum. Sabaha kadar ormustu. O kucuk kizin yuzundeki gulumsemeyi gormek icin. Annecim simdi seni daha iyi anliyorum, kucukken bana anlamsiz gelen seyler, simdi benim icinde o kadar onemlilerki. Bir insanin yuzunde olusturdugun gulumsemeden guzeli yokmus dunyada... Meger insanlari mutlu etmek, ne kadarda mutlu ediyormus insani...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder