16 Ocak 2008 Çarşamba

'Ka' isterse varsin olsun...

Ka'nin izinde, bu gece, orta dunya'ya acilan kapidan gecerek, Dinh'im Roland, Susannah ve kucuk dostum Oy ile bulusucagim. Gecis cinlamalari, insanin beynine yerlestirilmis ve surekli calan bir can gibi delirtici ve sarsici ama bunu yapmam gerek.

Dun gece kizil kralin, kotuluk kokan satosuna vardik. Burayi gormemis birisi kotulugu kesinlikle tasvir edemez cunku bu sato, yapiskan karanlik ve curumus et kokusu esliginde insanin kanini donduran bir seytan iniydi. Kizil kral dusundugumuz gibi satosunu terketmisti.

Bu gece yasayan topraklara varacagiz. Roland orada agaclarin ve hayvanlarin yasadigini soyluyor. Sanirim agaclari gordugumde sevincten aglayacagim.Umarim o agaclarin arasinda, bizi isitacak kurkleri olan hayvanlarida buluruz. Cunku daha fazla bu soguga dayanabilecegimi sanmiyorum. Susannah'in dedigi gibi, ince bir kazak icin bile, neler vermezdim.

Ka-tetimiz 3 gun once dagildi. Ilk once Eddie, yolun sonundaki acikliga adim atti ardindan Jake, sevgili Bama'm. Susannah'in, Eddie'nin olusu basinda soyledigi ,sanirim hayatim boyunca hatirladikca kalbimi sizlatacak, sarki kulaklarimdan gitmiyor. Eddie gitmeden once kulagima "Hergun yeni bir baslangictir, hayatta istediklerini yapmak icin hala zamanin var" dedi. Umarim senin dedigin gibi olur dostum.

Jake'im, yasi kucuk ama gonlu evren kadar buyuk olan dostum. Hersey o kadar hizli olduki, sana soyle doyasiya sarilamadim. Jake, sen benim kendime en yakin buldugum, tanidigim en cesur ve en iyi yurekli insandin. Roland colde seni karanliga terk ettiginde, hic bir insandan nefret etmedigim kadar nefret etmistim ondan. Oysa sen o kocaman gonlunle "Oyleyse git, bundan baska dunyalarda var" demistin. Jake'im, baska dunyalarda var mi? Yalvaririm soyle, seni tekrar gorebilecek miyim? Eger bir gun bir oglum olursa umarim sana benzer.

Oy'un altin sarisi halkalarla cevrili gozleri huzunlu artik. Bir dahada o gozlerde mutlulugu gorebilecegimi sanmiyorum. Ah discordia...

Ka-tetimiz, umutlarla dolu kalplerimizle birlikte, bir daha hic eskisi gibi olmayacak sekilde paramparca oldu. Oysa ne kadarda mutluyduk; Calla'da, Roland'in o yaptigi garip ama bir o kadarda muhtesem Commala dansini seyrederken.

Artik hicbir sey nede hicbirimiz eskisi gibi olmayacagiz.

Hepinize uzun gunler, hos geceler dilerim.

3 yorum:

ka' dedi ki...

ne kadar derine düşen, ne kadar tanıdık..
çok garip oldu, aklımdan geçenleri bulduğum satırlar..
neticede, sai king..her birimizin içini okudu ve yaptı o dünyayı..her birimizin birer parçası oralarda şimdi..ortadünyada..
hoş yağmurlar dilerim..

piktobet dedi ki...

http://snagt.net/drawings/specialforces/

Burcak dedi ki...

Cok guzelmis bunlar, Pyhai'de sanatcil baykus'ta yerini alacak :)